Gerrit de Heus (1967) fotografeert liever het NK eenwieleren dan de Tour de France. Een opmerkelijk statement van een fotograaf die zijn carrière begon met sportfotografie. Hoe groter de sport, des te mooier hij het vond. Wekelijks zat De Heus langs de zijlijn van het betaald voetbal, hij volgde de UEFA Cup en de Champions League. Nu staat hij bij het NK kleipijproken en geniet mogelijk nog meer.
Want naast sport is de bevlogen fotograaf en journalist geïnteresseerd in de gewone mensen die bijzondere dingen doen of meemaken. De Heus maakte een indrukwekkende reportage over een jonge gedetineerde in Phoenix (VS) en bekeek nieuwsgierig een drive-in kerk in Florida. Zijn werk wordt wereldwijd gepubliceerd in kranten en tijdschriften.
BETROKKEN Kenmerkend is de betrokkenheid van De Heus. Hoe luchtig het onderwerp ook kan zijn, hij zal de personen altijd in hun waarde laten. Met of zonder humor. Bij de serie over Nederlandse Kampioenschappen (voor het boek 'De Zege in Zicht') komt zijn instelling goed tot uiting. Steeds komt De Heus in een nieuwe wereld terecht. Maar hoe divers de evenementen ook zijn, één ding is overal hetzelfde: het enthousiasme van de deelnemers en de vrijwilligers. Hart en ziel leggen ze in hun hobby.
OBSERVEREN Wat bij grote wedstrijden niet meer lukt, lukt hier wel. De Heus kan de foto’s maken die hij wil, dicht bij het onderwerp. Daarom liet hij ook de grote wedstrijden voor wat ze zijn, te veel restricties en afstandelijkheid. Zoals De Heus geniet van het observeren van de mensen op de NK’s, laten deelnemers De Heus toe. Ze vinden het leuk dat hun hobby de aandacht krijgt die het verdient. Er ontstaat een band tussen fotograaf en gefotografeerde, al is het maar kort. Even een praatje met de spits van ‘Mannen zonder Plannen’ bij het bubbelvoetbal. Kom daar maar eens om bij de spits van Real Madrid. Nee, zet De Heus maar bij een NK, daar is hij in zijn element.
