Keke Keukelaar (die vroeger altijd fotograaf of psychoanalyticus wilde worden maar eerst Engels en sociolinguïstiek studeerde voor ze uiteindelijk rond haar dertigste haar eerste foto verkocht) is de fotograaf van literair Nederland. Haar liefde gaat uit naar het portretteren van met name schrijvers, met wie ze een grote liefde deelt voor taal en literatuur, en voor het observeren van mensen in een poging te begrijpen wat mensen beweegt. Haar portretten zijn sober, alle aandacht gaat uit naar de geportretteerde, van wie ze vaak zowel de krachtig als de kwetsbaarheid weet vast te leggen, wat beelden oplevert waarin echt contract is, zowel tussen de geportretteerde en de fotograaf als de kijker. Adriaan Jaeggi schreef hierover in zijn openingsspeech van een expositie van Keke's werk in 2007: " In de loop der jaren zijn er heel wat foto's van mij gemaakt, van genante vakantiekiekjes tot hijgerige publiciteitsfoto's waar de fotograaf verwoede podingen had gedaan om mij zowel literair als sexy te laten overkomen. Steeds opnieuw leverde dat portretten op als van een man die die ochtend per ongeluk een te krappe onderbroek van zijn vrouw heeft aangeschoten. De foto's van de - mij volkomen onbekende Keukelaar - waren anders. Niet alleen zag ik er honderd keer aantrekkelijker uit dan ik in werkelijkheid ben, maar het was alsof de onbekende Keukelaar een moment had gevangen dat ik nooit had gehad als ik tegenover een fotograaf stond. Als iemand een foto van mij maakt klap ik meestal dicht. Op deze foto stond ik open."
